Το καφενεδάκι που άλλαξε το παγκόσμιο εμπόριο – για να θυμηθούμε το μεγαλείο & τη σημασία της ασφάλισης!
Σε δύσκολους καιρούς καλό είναι να πηγαίνουμε back to basics!
Γράφει: Κατερίνα Πετρίδη
Βρισκόμαστε στο Λονδίνο, στα τέλη του 17ου αιώνα. Στο λιμάνι, στο καφενείο του γερο – Edward (επίθετο: Lloyd) στις όχθες του Τάμεση, μαζεύονται ναυτικοί, έμποροι και επιχειρηματίες. O Εdward Lloyd λατρεύει τη θάλασσα και κομπάζει που στο καφενείο του γίνεται μεγάλο ναυτιλιακό αλισβερίσι. Ο ίδιος άλλωστε φρόντιζε πάντα να ανατροφοδοτεί τους θαμώνες του με όλα τα νέα που κυκλοφορούσαν γύρω από ναύλους και ταξίδια. Σύντομα κατάφερε να γίνει ξακουστό το μαγαζί του για τις χρήσιμες και αξιόπιστες πληροφορίες που μπορούσε κανείς να μάθει κι έτσι, άρχισαν να συρρέουν εκεί όλοι οι ενδιαφερόμενοι.
Αυτό που απασχολούσε τους πάντες, ήταν να καταφέρει το καράβι να φτάσει στον προορισμό του, κάτι που εκείνο το καιρό δεν ήταν καθόλου σίγουρο – μια με το καιρό, μια με τους πειρατές, τις ανταρσίες, τις αναποδιές, ούτε τα μισά καράβια δεν κατάφερναν να βγάλουν όλο το ταξίδι. Τα ταξίδια προς την Ασία και την Αμερική ήταν το πιο καυτό θέμα συζήτησης, καθώς χαρακτηρίζονταν από πολλούς κινδύνους, αλλά και από μεγάλα κέρδη. Ακούγονταν συναρπαστικές ιστορίες για ναυάγια και αμύθητους βυθισμένους θησαυρούς. Η ανάγκη να βρεθεί ένας τρόπος να αποτρέπεται η μεγάλη οικονομική καταστροφή κάθε φορά που χάνονταν καράβι κι εμπορεύματα, γέννησε σιγά σιγά μια ιδέα που έμελε να επαναπροσδιορίσει το εμπόριο σε ολόκληρο τον πλανήτη: την ιδέα του επιμερισμού του κινδύνου. Όσοι αποφάσιζαν να τολμήσουν τέτοια μεγάλα ταξίδια, σκέφτηκαν ότι θα μπορούσαν να περιορίσουν τη χασούρα έαν την μοιράζονταν!
Τo καφενείο τότε μετατράπηκε σε μια άτυπη αίθουσα συσκέψεων, όπου έμποροι και καπετάνιοι των εμπορικών πλοίων αναζητούσαν επενδυτές, διατεθειμένους να καλύψουν τους κινδύνους των ταξιδιών (εάν γινόταν μια καταστροφή) με όρους “αμοιβαίας εξασφάλισης” – στη σύγχρονη ορολογία ασφαλίστρων και αποζημίωσης. Σιγά σιγά, το θαλάσσιο εμπόριο άρχισε αδιαλείπτως να περιλαμβάνει στους όρους του και την έννοια της διαχείρισης του κινδύνου: Πριν απο κάθε ταξίδι, κεφαλαιούχοι, έμποροι και πλοικτήτες συνέτασσαν συμβόλαια ή συμφωνητικά μεταξύ τους που εξασφάλιζαν την αποζημίωση σε περίπτωση καταστροφής . Η διορατικότητα και οι τολμηρές αποφάσεις αυτών των ανθρώπων έχτισε την ιδέα της ασφάλισης. Το καφενείο όπου μαζεύονταν για να πιούν τον καφέ τους και να πουν τα νέα τους μετατράπηκε με τα χρόνια σε τόπο γένεσης ενός παγκόσμιου ασφαλιστικού κολοσσού, των Lloyd’s of London και το όνομα του ιδρυτή του γράφτηκε με χρυσά γράμματα στην παγκόσμια οικονομική ιστορία.
Οι όροι που διαμορφώθηκαν τότε στο μικρό καφενεδάκι στις όχθες του Τάμεση, συνεχίζουν με εντυπωσιακή σταθερότητα να κυριαρχούν στη σημερινή παγκόσμια ασφαλιστική αγορά. Δημιουργήθηκαν τυποποιημένα έγγραφα, όπου αναγράφονταν οι καλυπτόμενοι κίνδυνοι, τα ασφάλιστρα που θα έπρεπε να καταβληθούν, καθώς και τα ποσά που θα πληρώνονταν σε περίπτωση έλευσης του κινδύνου. Προσδιορίστηκε η μέθοδος εκτίμησης των κινδύνων, καθώς και ο τρόπος υπολογισμού των ασφαλίστρων. Η κωδικοποίηση αυτή ήταν εξαιρετικά σημαντική για τη δημιουργία μίας αξιόπιστης συναλλαγής. Καθώς ο όγκος των μεταφερόμενων εμπορευμάτων μεγάλωνε, αντίστοιχα αυξανόταν η δυσκολία των εγχειρημάτων και το εύρος των συνεπαγόμενων κινδύνων. Η χρήση ενιαίας γλώσσας και δομής στα συμβόλαια διασφάλιζε ότι τόσο οι ασφαλιστές όσο και οι ασφαλιζόμενοι θα μοιράζονταν τις ίδιες προσδοκίες και ως εκ τούτου περιόριζε σημαντικά τις προστριβές και τις συγκρούσεις, ενισχύοντας παράλληλα την αξιοπιστία του όλου μηχανισμού.
Ο ίδιος ο Lloyd έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην τυποποίηση αυτών των συναλλαγών, συγκεντρώνοντας μία σειρά από κατευθυντήριες γραμμές σε αυτό που ονομάστηκε αργότερα “Lloyd’s Policies”. Σκοπός του ήταν όχι μόνο να δημιουργήσει ένα ενιαίο σύστημα όρων και προϋποθέσεων για τα ασφαλιστήρια συμβόλαια, αλλά και να χτίσει ένα περιβάλλον εμπιστοσύνης και ασφάλειας σε αυτή τη νεογέννητη αγορά.
Το 1871 οι Lloyd’s πήραν και επίσημα τη νομική μορφή μίας οργανωμένης αγοράς με το Lloyd’s Act. Παρείχαν πλέον ένα δομημένο πλαίσιο για τη διεξαγωγή επιχειρηματικών συναλλαγών, έχοντας τη δικαιοδοσία να θέτουν όρους και κανόνες, διασφαλίζοντας την ακεραιότητα και χτίζοντας την εμπιστοσύνη των μελών τους. Μετασχηματίστηκαν ουσιαστικά σε μία αυτοδιαχειριζόμενη οντότητα, με διαδικασίες εσωτερικού ελέγχου, προκειμένου να διατηρείται αλώβητη η αξιοπιστία και η φήμη τους. Σύντομα η δράση τους ξεπέρασε τα σύνορα των βρετανικών νησιών και από τον 19ο αιώνα επεκτάθηκε σε κάθε γωνιά της γης όπου έφτανε το εμπόριο διά θαλάσσης. Η επέκτασή τους δεν ήταν μόνο γεωγραφική, καθώς πέρα από τα πλοία και τα εμπορεύματα άρχισαν να καλύπτουν ασφαλιστικά και τις αερομεταφορές, την ενέργεια, ακόμη και την εξερεύνηση του διαστήματος, προσαρμοζόμενοι στις απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής.
Σήμερα οι Lloyd’s of London συνεχίζουν να διατηρούν ηγετική θέση στην παγκόσμια ασφαλιστική αγορά και να ανταποκρίνονται άμεσα στις αναδυόμενες προκλήσεις ενός ραγδαία μεταβαλλόμενου τοπίου. Καταφέρνουν να παραμένουν στην πρώτη γραμμή, συνδυάζοντας την παράδοση και την ιδιαίτερη δομή τους με την υιοθέτηση των πιο προχωρημένων τεχνολογιών, όπως η τεχνητή νοημοσύνη και η ανάλυση δεδομένων. Έτσι, παραμένουν εκκολαπτήριο καινοτομίας και συνεχίζουν να ανοίγουν δρόμους σε αχαρτογράφητα νερά…!
Πηγή: https://underwriter.gr/το-καφενεδάκι-που-άλλαξε-το-παγκόσμιο/