γράφει: Χρ. Μωράκη
Εξαιρετικά καίριες ήταν οι επισημάνσεις και οι συστάσεις που έγιναν στο πρώτο πάνελ του Συνεδρίου της Ύδρας από τους ξένους προσκεκλημένους ομιλητές. Για το μέλλον της υγείας, των φυσικών καταστροφών και των κυβερνοασφαλίσεων, τοποθετήθηκαν οι Willem Van Duin, f. BoD Chairman, Achmea group, Ivo Menzinger, Head Europe, Middle East & Africa, Managing Director, Public Sector Solutions, Swiss Re και Dominik Bark, Head of Financial Lines – EMEA, AIG Europe SA. Συντονιστής της συζήτησης ήταν ο κ. Νίκος Βέττας, Γενικός Διευθυντής του |ΟΒΕ.
Κοινός παρονομαστής στα λεγόμενα τους ήταν η απόλυτη ανάγκη το ελληνικό κράτος να κάνει επιτέλους πράξη τις συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα (ΣΔΙΤ) προκειμένου να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις πρωτοφανείς σε μέγεθος προκλήσεις που παρουσιάζονται στην υγεία και τις φυσικές καταστροφές.
(Aπό αριστερά): Willem Van Duin, f. BoD Chairman, Achmea group, Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου, Πρόεδρος ΕΑΕΕ, Δόμνα Μιχαηλίδου, Υπουργός Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης, Ελίνα Παπασπυροπούλου, Γενική Διευθύντρια ΕΑΕΕ, Dominik Bark, Head of Financial Lines – EMEA, AIG Europe SA., Ivo Menzinger, Head Europe, Middle East & Africa, Managing Director, Public Sector Solutions, Swiss Re, Νίκος Βέττας, Γενικός Διευθυντής ΙΟΒΕ
ΣΔΙΤ σαφώς και έχουν πραγματοποιηθεί σε πολλές ξένες χώρες, από τις οποίες πολλά μοντέλα λειτουργίας και πολλές πρακτικές μπορούν να μεταφερθούν και στην ελληνική πραγματικότητα. Ωστόσο κανένα δημόσιο σύστημα υγείας δεν είναι ολόιδιο από χώρα σε χώρα και η τελική του μορφή καθορίζεται από τις εγχώριες συνθήκες – η σύνθεση του πληθυσμού, οι κυρίαρχες ασθένειες, το επίπεδο της τεχνολογικής ανάπτυξης είναι κάποιες από αυτές.
Ο κλάδος υγείας στην Ελλάδα έχει καταγεγραμμένες παθογένειες, επεσήμανε στην εκδήλωση ο Ολλανδός εκπρόσωπος της Αchmea, ο οποίος φάνηκε να είναι ιδιαίτερα διαβασμένος ως προς αυτές: τα ασφάλιστρα του ιδιωτικού τομέα είναι πανάκριβα, οι ιδιωτικές κλινικές εκμεταλλεύονται τις υπάρχουσες συνθήκες ολιγοπωλίου, το κανονιστικό πλαίσιο του ΕΣΥ είναι απαρχαιωμένο, μάλιστα το ελληνικό σύστημα βρίσκεται στην 29η θέση μεταξύ των 35 παρόμοιων συστημάτων στην Ευρώπη. Όλα αυτά γίνονται στην πλάτη των Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι καταλήγουν να πληρώνουν 3 και 4 φορές τις ίδιες υπηρεσίες. Ο δημόσιος τομέας θα πρέπει να βρει ένα τρόπο να αναπτύσσεται σε ισορροπία με τον ιδιωτικό, τόνισε.
Ιδανικό σύστημα δεν υπάρχει, ούτε μπορεί να μεταφερθεί αυτούσιο από τη μια χώρα στην άλλη. “Ξεκινήστε με ΣΔΙΤ και σιγά σιγά φτιάξτε ένα σύστημα που να αλληλοσυμπληρώνεται” πρότειναν. Η αρχή μπορεί να γίνει με την αλλαγή του κανονιστικού πλαισίου του δημόσιου συστήματος. Δεν χρειάζεται ο πολίτης να καταφεύγει αμέσως σε ένα νοσοκομείο κάθε φορά που αισθάνεται άσχημα, θα μπορούσε να έχει πρόσβαση σε άλλου είδους εξυπηρέτηση εκτός νοσοκομείων, ιδιωτικών ή δημόσιων. Με τις νέες τεχνολογίες, που έχουν αρχίσει να φέρνουν επαναστατικές αλλαγές στην ιατρική περίθαλψη, εκτιμάται ότι έως και το 75% της ιατρικής περίθαλψης μπορεί πλέον να πραγματοποιείται εκτός κλινικών, στα λεγόμενα κέντρα ημέρας! Τα νοσοκομεία θα πρέπει να είναι το τέλος όχι η αρχή της ιατρικής περίθαλψης. Αυτό είναι ο νέος τρόπος παροχής ιατρικής φροντίδας, ο εξωνοσοκομειακός. Και μόνο με αυτό τον τρόπο θα ανακουφιστεί και το ΕΣΥ.
Αυτή μάλιστα είναι μια πρόταση που δεν αφορά μόνο το ελληνικό σύστημα. Παντού στην Ευρώπη υπάρχει ανάγκη να προσαρμοστούν τα συστήματα υγείας στη νέα πραγματικότητα, να αναπτύξουν δηλαδή προγράμματα πρόληψης και εξωνοσοκομειακής μακροχρόνιας φροντίδας, εφόσον όλοι ζούμε περισσότερο. Η υγεία θα είναι ο μεγαλύτερα και ταχύτερα αναπτυσσόμενος τομέας στο άμεσο μέλλον διεθνώς.
Όμως οι ευρωπαίοι συνάδελφοι θυμήθηκαν και κάτι άλλο, ότι η τρύπα στα ασφαλιστικά ταμεία συνέβαλε κατά πολύ στο δημόσιο χρέος της χώρας που λίγα χρόνια πριν την έφτασε στο χείλος του γκρεμού. Η κυβέρνηση σήμερα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική με τα δημόσια οικονομικά της.
Γενικότερα οι μεταρρυθμίσεις σε ένα σύστημα υγείας θα πρέπει να στοχεύουν στο να δημιουργηθεί ένα σύστημα όπου θα προσφέρεται η σωστή θεραπεία, με το σωστό τρόπο, τη σωστή στιγμή. Για να πάνε όλα καλά στην οικονομική διαχείριση χρειάζεται διαφάνεια και ψηφιοποίηση των ιατρικών εξόδων και φακέλων. Η διαφάνεια είναι πρόβλημα παντού όχι μόνο στην Ελλάδα, πρόσθεσαν. Ακόμη και στην Ολλανδία κανείς δεν ξέρει τι πληρώνει η ασφαλιστική του! Πρέπει να εξηγήσουμε στους πολίτες μας ότι η ιατρική φροντίδα δεν είναι δωρέαν, κάποιος πληρώνει με συγκεκριμένο τρόπο και με συγκεκριμένα κόστη για αυτήν.
Φυσικές Καταστροφές: το μεγαλύτερο όπλο είναι η πρόληψη
Οι φυσικές καταστροφές χειροτερεύουν κάθε χρόνο και προκαλούν ζημιές ρεκόρ. Πέρυσι κόστισαν 260 δις ευρώ, εκ των οποίων ασφαλισμένα ήταν τα 100 δις – δηλαδή το 40% του συνόλου. Στην Ελλάδα στην περίπτωση του Ντάνιελ ασφαλισμένο ήταν το 15%-20% των ζημιών – σημαντικά χαμηλότερο ποσοστό. Τα κόστη είναι εκθετικά και το ερώτημα είναι ποιος θα πληρώσει για αυτά. Οι κυβερνήσεις έχουν παραδεχθεί ότι δεν μπορούν και φυσικά, αυτό που απομένει είναι τα ιδιωτικά κεφάλαια. Κανείς δεν έχει την πολυτέλεια να αγνοήσει το ρόλο που μπορεί να παίξει η ιδιωτική ασφάλιση. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ιταλία έκανε φέτος υποχρεωτική την ασφάλιση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων έναντι φυσικών καταστροφών και προς αυτή την κατεύθυνση κινούνται Ισπανία και Ελβετία. Αν δεν κάνουμε κάτι το 18% του παγκόσμιου ΑΕΠ μπορεί να χαθεί σε 20-25 χρόνια. . Οι κυβερνήσεις πρέπει να ιδρύσουν ένα περιβάλλον όπου η ιδιωτική ασφάλιση θα μπορέσει να παίξει ένα ρόλο. Και για είναι αυτό το σύστημα επιτυχές θα πρέπει να έχει υποχρεωτικούς κανονισμούς και φορολογικά κίνητρα.
Η επένδυση στη πρόληψη είναι το πιο αποτελεσματικό όπλο έναντι στην κλιματική κρίση. Όχι μόνο από την κυβέρνηση αλλά και από τους πολίτες. Ο Χένρυ Φόρντ είχε πει κάποτε τη δεκαετία του 1950 ότι, «οι ασφαλιστές έχτισαν τους ουρανοξύστες της Νέας Υόρκης, αλλιώς κανένας επενδυτής δεν θα αναλάμβανε τέτοιο ρίσκο».
Κυβερνοεπιθέσεις : Δεν γίνεται διαχείριση του κινδύνου χωρίς ασφάλιση
Υπάρχει τεράστιο κενό προστασίας στο cyber άρα μια τεράστια ευκαιρία ανάπτυξης. Οι κυβερνοεπιθέσεις αποτελούν το πιο απρόβλεπτο και επικίνδυνο περιβάλλον από τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο. Το 2021 είχαμε μια καταιγίδα κυβερνοεπιθέσεων ενώ κανείς δεν ξέρει πώς θα εξελιχθεί αυτό το φαινόμενο στο μέλλον. Όπως όλα δείχνουν, τα συγκεκριμένα ασφάλιστρα θα ανέβουν ακόμη περισσότερο – το underwriting αλλάζει καθημερινά. Εν τω μεταξύ ο κυβερνο-κίνδυνος επηρεάζει όλες τις λειτουργίες της επιχείρησης. Όμως οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις δεν κάνουν διαχείριση κινδύνου. Η ασφάλιση απλά δεν είναι προτεραιότητα και ενδεχομένως να μην έχουν και τους πόρους – τα ασφάλιστρα είναι πανάκριβα, ακριβώς γιατί αντανακλούν το μέγεθος του κινδύνου. Αυτό είναι πρόβλημα για χώρες όπου αυτό το είδος της επιχειρηματικότητας κυριαρχεί, όπως π.χ. στην Ελλάδα. Εκτός από την έλλειψη πόρων πολλές ΜμΕ είναι μη ασφαλίσιμες γιατί δεν πληρούν τις προϋποθέσεις προστασίας για να τις αναλάβει ένας ασφαλιστής! Οι ασφαλιστές μπορούν να προσφέρουν σφαιρική κάλυψη και να βοηθήσουν ο οργανισμός να ωριμάσει ως προς τις συνθήκες προστασίας πριν και μετά την ασφάλιση. Άλλη επιλογή δεν υπάρχει, τονίστηκε. Δεν γίνεται διαχείριση κινδύνου χωρίς ασφάλιση. Είναι απλό. Ο ασφαλιστικός τομέας είναι έτοιμος και τεχνολογικά και οικονομικά, αρκεί να ξεκαθαρίσει πιο συστημικός κίνδυνος ασφαλίζεται και ποιος όχι. Αν το κενό προστασίας δεν καλυφθεί, πολλές οικονομίες θα κινδυνεύσουν να χαθούν. Η ασφαλιστική βιομηχανία πιθανόν και να καταστεί καταλύτης των εξελίξεων στις κοινωνίες στο άμεσο μέλλον, για αυτό και τις ασφαλιστικές εταιρείες πρέπει σε αυτή την τόσο κρίσιμη περίοδο να τις διέπει πνεύμα αλληλεγγύης.
Πηγή : https://underwriter.gr/γιατί-η-ιδιωτική-ασφάλιση-θα-μας-σώσει/
